zawładnąć

zawładnąć
{{stl_3}}zawładnąć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zavwadnɔɲʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-nie{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}imp {{/stl_37}}{{stl_8}}-nij{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wziąć we władanie{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\zawładnąć czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}Besitz von etw ergreifen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}opanować kogoś{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\zawładnąć kimś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn beherrschen {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}übermannen{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}zawładnął nim gniew {{/stl_22}}{{stl_14}}Zorn hat ihn bemächtigt {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}geh{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zawładnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zawładnąćnę, zawładnąćnie, zawładnąćnij, zawładnąćnął, zawładnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} objąć władzę nad czymś, zostać władcą czegoś, wejść w posiadanie czegoś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawładnąć — dk Va, zawładnąćnę, zawładnąćniesz, zawładnąćnij, zawładnąćnął, zawładnąćnęła, zawładnąćnęli, zawładnąćnięty, zawładnąćnąwszy «zostać władcą, panem czegoś, objąć władzę nad czymś; zdobyć, opanować coś» Zawładnąć krajem, ziemią, dziedzictwem.… …   Słownik języka polskiego

  • owładnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, owładnąćnę, owładnąćnie, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć czymś władać, siłą zdobyć panowanie; zagarnąć, zawładnąć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • owładnąć — dk Va, owładnąćnę, owładnąćniesz, owładnąćnij, owładnąćnął, owładnąćnęła, owładnąćnęli, owładnąćnięty, owładnąćnąwszy 1. «wziąć w posiadanie, we władanie, zawładnąć, zagarnąć» Owładnąć krajem, miastem. 2. «o uczuciach, namiętnościach, wrażeniach …   Słownik języka polskiego

  • przemóc — dk XI, przemócmogę, przemócmożesz, przemócmóż, przemócmógł, przemócmogła, przemócmogli, przemócmógłszy rzad. przemagać ndk I, przemócam, przemócasz, przemócają, przemócaj, przemócał, przemócany 1. «zwyciężyć, pokonać kogoś w walce, zawładnąć… …   Słownik języka polskiego

  • styranizować — dk IV, styranizowaćzuję, styranizowaćzujesz, styranizowaćzuj, styranizowaćował, styranizowaćowany «całkowicie podporządkować sobie kogoś, zawładnąć kimś, wymuszając bezwzględne posłuszeństwo; despotycznie narzucić komuś swoją wolę, nie znosząc… …   Słownik języka polskiego

  • ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

  • zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • zapanować — dk IV, zapanowaćnuję, zapanowaćnujesz, zapanowaćnuj, zapanowaćował rzad. zapanowywać ndk VIIIa, zapanowaćowuję, zapanowaćowujesz, zapanowaćowuj, zapanowaćywał 1. «osiągnąć nad kimś władzę, zawładnąć kimś, czymś» Zapanować nad otoczeniem.… …   Słownik języka polskiego

  • zawojować — dk IV, zawojowaćjuję, zawojowaćjujesz, zawojowaćjuj, zawojowaćował, zawojowaćowany zawojowywać ndk VIIIa, zawojowaćowuję, zawojowaćowujesz, zawojowaćowuj, zawojowaćywał, zawojowaćywany «podbić, opanować wygrawszy wojnę» Zawojować sąsiednie kraje …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”